W przypadku, kiedy tworzymy portfel od zera:
Wystarczy kliknąć przycisk „Dodaj nowy portfel”. Znajduje się on zarówno w dziale „Majątek”, jak również w dziale „Portfele”.
Po jego kliknięciu aplikacja da nam wybór: możemy tworzyć portfel własnoręcznie bądź też wybrać opcję importu. Kiedy już wybierzemy import, to będziemy mieć możliwość do wyboru dwa rozwiązania:
a) Prosty import (w przypadku prostych plików CSV).
b) Import z użyciem AI (w przypadku zaawansowanych plików, np. raportów z kont brokerskich).
W obu tych przypadkach na dole ekranu dodaliśmy instrukcje, które pokażą Wam w jaki sposób efektywnie wykorzystać funkcję importu.

W przypadku, kiedy chcemy importować plik do istniejącego portfela, wchodzimy w dany portfel i odszukujemy ikonę „…” tuż obok jego nazwy (w górnej części ekranu). Klikamy na ikonkę i z rozwiniętego menu wybieramy „importuj transakcje”.  

Z myślą o takich sytuacjach przygotowaliśmy instrukcję, która pokazuje w jaki sposób wygenerować raport z konta brokerskiego, tak aby został on dobrze zinterpretowany przez Portfel Inwestora. Instrukcja zawiera obecnie opisy dotyczące kilku brokerów, ale będzie stopniowo poszerzana. Można znaleźć ją TUTAJ.

Najlepiej, aby w pliku zawarte zostały zarówno skrót odpowiedni dla obligacji (np. COI, TOS itd.), jak również seria (np. 0929). Te dwie informacje powinny zostać zamieszczone w kolumnach zawierających nazwy instrumentów bądź tickery.

Wynika to z faktu, że jeśli jakieś aktywo znajduje się w portfelu, to aplikacja zawsze automatycznie rozliczy dla niego dywidendę. A zatem gdybyśmy dodatkowo dodawali tą dywidendę w ramach importu, to zostałaby ona naliczona dwa razy. Dlatego też podczas importu zawsze otrzymacie informację, że wszelkie dywidendy zostaną pominięte.

Wynika to z faktu, że w załączonych plikach występują czasem drobniejsze zdarzenia takie jak: odsetki od wolnych środków, opłata za przechowanie akcji itd. Powodują one zwiększenie lub zmniejszenie dostępnej gotówki. Aplikacja opisuje je w ten sposób (inna wpłata/inna wypłata), a użytkownicy mogą później samodzielnie ręcznie nadać im precyzyjną nazwę. Kluczowe było użycie słowa „inna”, aby odróżnić tego typu zdarzenia od sytuacji, w której następuje „wpłata” i „wypłata” (czyli środki są wpłacane na konto bądź wypłacane z niego).

Powinny to być instrumenty notowane na rynkach finansowych: akcje, ETF-y, polskie obligacje detaliczne, kryptowaluty. Staramy się, aby aplikacja prawidłowo rozpoznawała handel CFD i przewalutowania. Niemożliwe jest natomiast wprowadzanie opcji oraz pozycji na rynku forex. W ramach importu nie wprowadzamy również własnych instrumentów, takich jak fizyczne metale, nieruchomości itd. Dla takich aktywów przeznaczony jest dział „Moje instrumenty”. Jeśli chodzi o możliwe zdarzenia, to przygotowaliśmy funkcję importu w taki sposób, aby rozróżniała wpłaty, wypłaty, kupno, sprzedaż, splity, dywidendy i wiele innych istotnych operacji. Jeśli jednak zdarzą się dodatkowe koszty lub wpływy, których program nie rozpozna, to zostaną one opisane jako „inna wypłata” lub „inna wpłata” i będziecie mogli samodzielnie, ręcznie nadać im nazwę.

Jak najbardziej, wystarczy kliknąć w ikonkę „…” tuż obok nazwy portfela, a potem wybrać z rozwijanego menu opcję „importuj transakcje”.

Kolumna „dźwignia” określa czy dana transakcja odbyła się w całości za nasze środki (wówczas widnieje wartość 1) czy też zostały do niej użyte pożyczone środki (wówczas wartość jest inna niż 1).

Tak, z przyczyn technicznych musieliśmy wprowadzić pewne limity dotyczące wykorzystywania importu z użyciem AI. Oto one:
- limit dzienny wynosi 3 próby dla użytkowników Trial oraz Basic, 6 prób dla Standard oraz 15 prób dla Premium,
- limit miesięczny wynosi 6 prób dla użytkowników Trial oraz Basic, 12 prób dla Standard oraz 30 prób dla Premium.
Dodatkowo pliki nie mogą mieć więcej niż 2000 wersów i 15 kolumn. W przypadku, kiedy plik ma więcej niż 2000 wersów, najlepiej jest podzielić go na części i wprowadzać do aplikacji stopniowo, rozpoczynając od najstarszych transakcji.